Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

nĕc ŏpīnātō

  • 1 nec opinato

    nĕc-ŏpīnātus (also separately, nĕc ŏpīnātus), a, um, adj., unexpected (class.): desertae disciplinae et jam pridem relictae patrocinium nec opinatum a nobis esse susceptum, Cic. N. D. 1, 3, 6:

    necopinata bona perspicere,

    id. Off. 2, 10, 36:

    nec opinato adventu urbem interceptam,

    Liv. 26, 51:

    in necopinatam fraudem labi,

    id. 27, 33:

    necopinatum gaudium,

    id. 39, 49.— Plur. as subst.: nĕcŏpīnāta, ōrum, n., the unforeseen:

    cum diligenter necopinatorum naturam consideres,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52.—A dverb.:

    locum secretum ab tumultu petit, unde ex necopinato aversum hostem invadat,

    unexpectedly, unawares, Cic. Tusc. 4, 27, 8. —Hence, adv.: nĕcŏpīnātō (or separately, nĕc ŏpīnātō), unexpectedly:

    si necopinato quid evenerit,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. ib. 3, 24, 59:

    aliquem necopinato videre,

    id. Fin. 3, 2, 8; id. Phil. 2, 31, 77:

    aliud novum malum necopinato exortum,

    Liv. 3, 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > nec opinato

  • 2 necopīnātō or nec opīnātō

        necopīnātō or nec opīnātō adv.    [necopinatus], unexpectedly: evenire: malum exortum, L.

    Latin-English dictionary > necopīnātō or nec opīnātō

  • 3 nec opinatus

    nĕc-ŏpīnātus (also separately, nĕc ŏpīnātus), a, um, adj., unexpected (class.): desertae disciplinae et jam pridem relictae patrocinium nec opinatum a nobis esse susceptum, Cic. N. D. 1, 3, 6:

    necopinata bona perspicere,

    id. Off. 2, 10, 36:

    nec opinato adventu urbem interceptam,

    Liv. 26, 51:

    in necopinatam fraudem labi,

    id. 27, 33:

    necopinatum gaudium,

    id. 39, 49.— Plur. as subst.: nĕcŏpīnāta, ōrum, n., the unforeseen:

    cum diligenter necopinatorum naturam consideres,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52.—A dverb.:

    locum secretum ab tumultu petit, unde ex necopinato aversum hostem invadat,

    unexpectedly, unawares, Cic. Tusc. 4, 27, 8. —Hence, adv.: nĕcŏpīnātō (or separately, nĕc ŏpīnātō), unexpectedly:

    si necopinato quid evenerit,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. ib. 3, 24, 59:

    aliquem necopinato videre,

    id. Fin. 3, 2, 8; id. Phil. 2, 31, 77:

    aliud novum malum necopinato exortum,

    Liv. 3, 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > nec opinatus

  • 4 necopinata

    nĕc-ŏpīnātus (also separately, nĕc ŏpīnātus), a, um, adj., unexpected (class.): desertae disciplinae et jam pridem relictae patrocinium nec opinatum a nobis esse susceptum, Cic. N. D. 1, 3, 6:

    necopinata bona perspicere,

    id. Off. 2, 10, 36:

    nec opinato adventu urbem interceptam,

    Liv. 26, 51:

    in necopinatam fraudem labi,

    id. 27, 33:

    necopinatum gaudium,

    id. 39, 49.— Plur. as subst.: nĕcŏpīnāta, ōrum, n., the unforeseen:

    cum diligenter necopinatorum naturam consideres,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52.—A dverb.:

    locum secretum ab tumultu petit, unde ex necopinato aversum hostem invadat,

    unexpectedly, unawares, Cic. Tusc. 4, 27, 8. —Hence, adv.: nĕcŏpīnātō (or separately, nĕc ŏpīnātō), unexpectedly:

    si necopinato quid evenerit,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. ib. 3, 24, 59:

    aliquem necopinato videre,

    id. Fin. 3, 2, 8; id. Phil. 2, 31, 77:

    aliud novum malum necopinato exortum,

    Liv. 3, 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > necopinata

  • 5 necopinatus

    nĕc-ŏpīnātus (also separately, nĕc ŏpīnātus), a, um, adj., unexpected (class.): desertae disciplinae et jam pridem relictae patrocinium nec opinatum a nobis esse susceptum, Cic. N. D. 1, 3, 6:

    necopinata bona perspicere,

    id. Off. 2, 10, 36:

    nec opinato adventu urbem interceptam,

    Liv. 26, 51:

    in necopinatam fraudem labi,

    id. 27, 33:

    necopinatum gaudium,

    id. 39, 49.— Plur. as subst.: nĕcŏpīnāta, ōrum, n., the unforeseen:

    cum diligenter necopinatorum naturam consideres,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52.—A dverb.:

    locum secretum ab tumultu petit, unde ex necopinato aversum hostem invadat,

    unexpectedly, unawares, Cic. Tusc. 4, 27, 8. —Hence, adv.: nĕcŏpīnātō (or separately, nĕc ŏpīnātō), unexpectedly:

    si necopinato quid evenerit,

    Cic. Tusc. 3, 22, 52; cf. id. ib. 3, 24, 59:

    aliquem necopinato videre,

    id. Fin. 3, 2, 8; id. Phil. 2, 31, 77:

    aliud novum malum necopinato exortum,

    Liv. 3, 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > necopinatus

  • 6 prae

    prae, adv., and prep. with abl. [for prai, kindred with Sanscr. prefix pra-, before; Gr. pro, prin, prosô; cf.: pro, prior, porro, primus].
    I.
    Adv., before, in front.
    A.
    Lit. (ante-class.):

    abi prae, Sosia, Jam ego sequar,

    go before, go in advance, Plaut. Am. 1, 3, 45:

    i prae, sequar,

    Ter. And. 1, 1, 144; id. Eun. 5, 2, 69: i tu prae, virgo;

    non queo, quod pone me est, servare,

    Plaut. Curc. 4, 2, 1:

    age, age nunc tu, i prae,

    id. Pers. 4, 4, 56.—
    B.
    Trop., as a particle of comparison, with ut, quam, or quod (also written in one word, praeut and praequam; cf. Wagner ad Plaut. Aul. 503), in comparison with, compared with (ante- and post-class. and colloq.):

    parum etiam, praeut futurum est praedicas,

    Plaut. Am. 1, 1, 218; id. Bacch. 4, 9, 5:

    immo noster nunc quidem est de verbis, prae ut dudum fuit,

    id. Men. 5, 5, 33; 2, 3, 25:

    nihil hercle quidem hoc, Prae ut alia dicam,

    id. Mil. 1, 1, 20; id. Merc. 2, 4, 2:

    ludum dices fuisse, praeut hujus rabies quae dabit,

    Ter. Eun. 2, 3, 9:

    satin' parva res est voluptatum in vitā atque in aetate agundā, praequam quod molestum'st?

    in comparison with the trouble, Plaut. Am. 2, 2, 2:

    nihil hoc est, triginta minae, prae quam alios dapsilis sumptus facit,

    id. Most. 4, 2, 62 Lorenz ad loc.:

    jam minoris omnia facio prae quam quibus modis Me ludificatus est,

    id. ib. 5, 2, 25:

    sed hoc etiam pulcrum'st praequam sumptus ubi petunt,

    id. Aul. 3, 5, 33; id. Merc. prol. 23:

    quae etsi longioribus verbis comprehensa est praequam illud Graecum, etc.,

    Gell. 16, 1, 3:

    immo res omnis relictas habeo prae quod tu velis,

    Plaut. Stich. 2, 2, 38.—
    II.
    Prep. with abl. (with acc.:

    prae cornua, prae litteras,

    Petr. 39, 12; 46, 1), before, in front of, in advance of.
    A.
    Lit.:

    cavendum erit, ut (villa) a tergo potius quam prae se flumen habeat,

    before it, Col. 1, 5, 4: limina alia prae aliis erant, App. de Mundo, p. 69, 22.—Esp. freq.: prae se ferre, agere, mittere, to bear, carry, drive, or send before one's self:

    ille qui stillantem prae se pugionem tulit,

    Cic. Phil. 2, 12, 30:

    argenti prae se in aerarium tulit quattuordecim milia pondo,

    Liv. 28, 38, 5:

    prae se ferens Darium puerum,

    Suet. Calig. 19:

    prae se armentum agens,

    Liv. 1, 7, 4:

    singulos prae se inermes mittere,

    Sall. J. 94, 2: prae manu, and, less freq., prae manibus, at hand, on hand (ante- and postclass.):

    patri reddidi omne aurum, quod fuit prae manu,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 9; Ter. Ad. 5, 9, 23:

    cum prae manu debitor (pecuniam) non haberet,

    Dig. 13, 7, 27:

    si Caesaris liber prae manibus est, promi jubeas,

    Gell. 19, 8, 6:

    aes si forte prae manu non fuerit,

    App. M. 6, p. 180, 30.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.: prae se ferre, less freq., prae se gerere, declarare, etc., prop. to carry before one's self. as if to show it; hence, to show, exhibit, manifest, reveal, make known, betray, discover, indicate (freq. and class.), Cic. Agr. 2, 2, 4:

    fortasse ceteri tectiores: ego semper me didicisse, prae me tuli,

    id. Or. 42, 146:

    nec vero cum venit, prae se fert, aut qui sit aut unde veniat,

    id. Rep. 2, 3, 6:

    scelus et facinus prae se ferens et confitens,

    id. Mil. 16, 43:

    ceteris prae se fert et ostentat,

    id. Att. 2, 23, 3:

    beata vita glorianda et praedicanda et prae se ferenda est: nihil est enim aliud quod praedicandum et prae se ferendum sit,

    id. Tusc. 5, 17, 50: conjecturam prae se gerere. id. Inv. 2, 9, 30:

    animum altum et erectum prae se gerebat, Auct. B. Afr. 10: prae se declarant gaudia vultu,

    Cat. 64, 34:

    prae se maximam speciem ostentare,

    App. Flor. p. 342, 10.—
    2.
    In partic., in comparisons, in comparison with, compared with (mostly in comparisons which imply a contrast of kind; while praeter refers to a contrast of degree only: dives prae ceteris, in contrast with the others, who are poor: dives praeter ceteros, richer than the other rich ones; cf. Krebs, Antibarb. p. 894).
    (α).
    With positive adj. (class.; v. infra):

    omnia prae meo commodo,

    Ter. Ad. 2, 3, 9: omnium unguentum odor prae tuo nautea est, Plaut. Curc. 1, 2, 5; id. Men. 1, 2, 67:

    Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,

    Caes. B. G. 2, 30:

    prae divitiis,

    Liv. 3, 26:

    videbant omnes prae illo parvi futuros,

    Nep. Eum. 10, 4; Cic. Agr. 2, 35, 96:

    veros illos Atticos prae se paene agrestes putat,

    id. Brut. 83, 286:

    ab isto prae lucro praedāque nec vectigalium nec posteritatis habitam esse rationem,

    id. Verr. 2, 3, 55, § 128:

    non tu quidem vacuus molestiis, sed prae nobis beatus,

    id. Fam. 4, 4, 2; Hor. Ep. 1, 11, 4:

    (stultitia) prae ceteris parit immensas cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34.—
    (β).
    So with comp. for quam (ante- and post-class.):

    atque me minoris facio prae illo,

    Plaut. Ep. 3, 4, 85:

    id prae illo, quod honestum nobis est, fit plenius,

    Gell. 1, 3, 25; Front. Ep. ad M. Caes. 1, 2; Hier. in Psa. 44, 3; Aug. c. Acad. 1, 22.—
    3.
    In giving the cause, which, as it were, goes before, for, because of, by reason of, on account of (class. only of a hinderance; with an express or implied negation; or with vix, v. Zumpt, § 310): Ulixi cor frixit prae pavore, Liv. Andron. ap. Serv. Verg. A. 1, 92:

    prae laetitiā lacrumae praesiliunt mihi,

    Plaut. Stich. 3, 2, 13:

    prae lassitudine opus est ut lavem,

    id. Truc. 2, 3, 7; Ter. Heaut. 1, 1, 71:

    prae gaudio ubi sim nescio,

    id. ib. 2, 3, 67:

    vivere non quit Prae macie,

    Lucr. 4, 1167:

    nec loqui prae maerore potuit,

    Cic. Planc. 41, 99:

    quorum ille nomen prae metu ferre non poterat,

    id. Phil. 13, 9, 20:

    solem prae jaculorum multitudine non videbitis,

    id. Tusc. 1, 42, 101:

    prae irā,

    Liv. 31, 24 fin.:

    vix sibimet ipsi prae nec opinato gaudio credentes,

    id. 39, 49.—In composition, prae usually denotes,
    a.
    Before: praedico, praebibo, praecaveo, etc.; so too, praeceps, headforemost, headlong. —In time: praecanus, gray before one's time.
    b.
    Enhancing the main idea, qs. in advance of others: praealtus, extremely high: praeclarus, very celebrated; praevalidus, very strong, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > prae

См. также в других словарях:

  • penser — Penser, Arbitrari. Je pense que cela est vray, Arbitror hoc esse verum: Cogitare. Je pense à vostre affaire, De tuo negotio cogito: Censere, Opinari. Qu en pensez vous de luy? Quid de illo censes? Versare, aut secum in animo versare, In corde… …   Thresor de la langue françoyse

  • doubter — Doubter, Haesitare, Dubitare, Vereri, Timere. au 2. livr. d Amadis, Il n y a homme tant hardi, qui ne doubte trop d en aller cueillir. De là vient qu on dit, Redoubté, et tres redoubté seigneur, c est à dire lequel on craint offenser, voyez… …   Thresor de la langue françoyse

  • CATAMITUS — a veteribus Romanis nec dum assuetis Graecae linguae appellatus est, qui Ganymedes Graecis dicebatur, et Iovi in deliciis fuisse traditur. Ita enim iidem Alcedonam quoque Halcyonem dixerunt, ut Festus observat. Idem Festus: Catamitum, inquit, pro …   Hofmann J. Lexicon universale

  • mais — Mais, Ast, At, Atque vero, Caeterum, Sed, Verum. Mais à moy il ne me peut advenir chose plus plaisante que, etc. Mihi autem nihil amabilius officio tuo et diligentia. Qu as tu affaire en cette maison? S. mais toy? Quod apud hasce aedes negotium… …   Thresor de la langue françoyse

  • George Hadow — (4 July 1712 ndash; 11 September 1780) was professor of Hebrew and oriental languages at St Mary s College, University of St Andrews, Scotland from 1748 to 1780. He was the son of Principal James Hadow, also of St Andrews University… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»